Obelisk Egipski (tr Dikilitaş), zwany również Obeliskiem Teodozjusza. Przewieziony ze Świątyni Boga Amona w Karnaku w Egipcie i ustawiony na Hipodromie Konstantynopola przez cesarza Bizancjum- Teodozjusza I w 390.
Jest to najstarsze dzieło sztuki w Stambule. Datuje się je na XV w. p.n.e.
Faraon Totmes III kazał go wybudować na pamiątkę swojego zwycięstwa w Mezopotamii. Wykonany jest z różowego granitu asuańskiego i waży około 300 ton. Początkowo miał 32,5 m długości, lecz podczas transportu odpadło około 40% i obecnie ma on wysokość 20 m. Na bokach pismem hieroglificznym opisano bohaterskie czyny faraona Totmesa III. Na szczycie przedstawiono faraona wraz z bogiem Amonem. Ponieważ dolna część obelisku jest nierówna, ustawiono go na podstawach z brązu.
Pod obeliskiem znajduje się cokół z 389. Dookoła wyrzeźbiono w marmurze sceny z życia na Hipodromie: lożę cesarską, stawianie obelisku, dziewczęta tańczące przed turniejami, przedstawienia, wyścigi konne, cesarza przyjmującego daniny.
Od strony Pałacu Ibrahima Paszy i Błękitnego Meczetu na cokole umieszczono łacińskie i starogreckie napisy.
Budowę hipodromu w Bizancjum rozpoczął w 203 r. Septymiusz Sewer. Po przeniesieniu stolicy cesarstwa rzymskiego, Konstantyn Wielki, rozbudował i upiększył istniejący budynek cyrku, w którym rozgrywano wyścigi rydwanów. Jedynym zachowanym elementem z tego okresu jest obelisk sprowadzony z Egiptu przez Teodozjusza i ustawionym w 390 r. już na polecenie Konstantyna cokole. Cokół pokrywają marmurowe płyty ozdobione płaskorzeźbami z wizerunkiem oglądającego wyścigi cesarza w centralnej jego części (przykład wczesnobizantyjskiej sztuki). Sam obelisk (o wysokości 19,6 m), pokryty hieroglifami z imieniem Totmesa III znajdował się przed świątynią boga Amona-Ra w Karnaku i datowany jest na XV w. p.n.e.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz