Podboje (768-814) i Imperium Karola Wielkiego (800-843)

Pod rządami Karola państwo frankijskie nabrało cech mocarstwa. Pod pretekstem chrystianizacji podporządkowywał sobie orężem kolejne kraje zachodnie ziemie dawnego Cesarstwa Rzymskiego. W Boże Narodzenie 800 roku w Rzymie z rąk papieża Leona III Karol otrzymał (ku niezadowoleniu Bizancjum, którego władcy wciąż byli tytularnymi cesarzami rzymskimi) tytuł cesarza. Konstantynopol uznał tytuł cesarski Karola dopiero po dwunastu latach. Nie doszło do wskrzeszenia cesarstwa obejmującego zarówno Zachód, jak i Wschód (do czego doprowadzić miał planowany ślub Karola z bizantyjską cesarzową Ireną). Podział chrześcijańskiego świata na dwa niezależne od siebie ośrodki władzy został utrwalony. Karol Wielki aby zarządzać cesarstwem "był w drodze", mieszkał w wielu miejscach. Przeniósł stolicę odnowionego cesarstwa zachodniego z Rzymu do Akwizgranu, odciął się tym samym politycznie od antycznej przeszłości ziem cesarstwa zachodniorzymskiego.

Mapa rozwoju Imperium Franków w latach 481-814

Imperium Karola Wielkiego nie przetrwało próby czasu - nie spajały go żadne głębsze więzi.  Było efektem podbojów, mimo wspólnej dla podbitych terenów religii chrześcijańskiej wymagało zdolnego wodza. Pod rządami najmłodszego syna Karola, Ludwika zwanego Pobożnym, który objął tron w 814 roku, zachowując tytuł cesarski Cesarstwo przetrwało jedynie 30 lat, ponieważ Ludwik nie  radził sobie ze wzrostem nastrojów separatystycznych oraz buntami. Sytuację komplikowały najazdy Wikingów, Arabów oraz Węgrów. 
Po śmierci Ludwika doszło do walk pomiędzy jego synami: cesarzem Lotarem I, Ludwikiem Niemieckim i Karolem Łysym. Zakończeniem sporu był traktat w Verdun (843), na mocy którego państwo rozpadło się na część centralną, wschodnią i zachodnią, odpowiadające kolejno późniejszym Włochom, Niemcom i Francji. Podział imperium przyczynił się do powstania nowożytnych państw europejskich.. 


Osiągnięcia Karola Wielkiego

Organizacja Państwa:

- Podział państwa na 700 hrabstw, na których czele stał hrabia.

- Ustalono urzędy dworskie: stolnik, cześnik, kanclerz

Waluta:

- Reforma walutowa oraz wprowadzenie srebrnych denarów (brak złóż złota na terenach Francji, natomiast sporo kopalni srebra). 

Kościół:

- Przepisywanie ksiąg w klasztornych skryptoriach.

- Utworzenie oraz powiększanie terenów Państwa Kościelnego wraz z jego protekcją. 

- Powrót do łaciny klasycznej.

Szkolnictwo:

- Reforma szkół klasztornych, nowe szkoły katedralne - uczono siedmiu sztuk wyzwolonych: trivium oraz quadrivium. 

- Reforma pisma - nieczytelne pismo merowińskie (kursywa) zostało zastąpione wyraźnym pismem karolińskim (minuskuła karolińska)

Kultura i sztuka:

- Budowle w stylu bizantyjsko-raweńskim (przykład: bazylika w Akwizgranie), na planie ośmiokąta wpisanego w koło.

- Powstawanie stylu romańskiego

- Zreformowanie alfabetu łacińskiego.

- Wprowadzenie cyfr arabskich.

Zdjęcia:
Mapa rozwoju Imperium Franków w latach 481-814 autorstwa GFDL. Licencja CC BY-SA 3.0 na podstawie Wikimedia Commons