Psałterz utrechcki – iluminowany manuskrypt powstały na początku IX wieku, zawierający łaciński psałterz. Jego nazwa pochodzi od miejsca przechowywania w bibliotece Uniwersytetu Utrechckiego (sygnatura MS. 32).
[816 - 834] Szkoła z Reims, opactwo benedyktynów w Hautvillers [założyciel Ebon].
Tekst pisany kapitałą i ułożony w trzech kolumnach, ilustrowany rysunkami wykonanymi tuszem, delikatną kreską. Manuskrypt wywarł wpływ na iluminatorstwo książkowe czasów Karola Łysego.
Losy manuskryptu: około 1000 roku księga znalazła się w Anglii jako własność katedry w Canterbury. Po związanej z reformą anglikańską sekularyzacją dóbr kościelnych manuskrypt trafił do prywatnych zbiorów sir Roberta Cottona (1571-1631), od którego nabył ją Thomas Howard, earl Arundel (1585-1646). Howard zabrał księgę do Niderlandów. Tam trafiła w ręce Willema de Riddera, który w 1716 roku podarował ją uniwersytetowi w Utrechcie. W roku 2015 psałterz został wpisany na listę UNESCO Pamięć Świata.
psałterz > zbiór 150 psalmów Starego Testamentu wydany oddzielnie, niekiedy specjalnie ułożony do użytku liturgicznego a. dewocyjnego w judaizmie a. chrześcijaństwie.
Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, pierwsze wydanie w Internecie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz