Ludolfingowie (niem. Liudolfinger), inne nazwy: dynastia ottońska, dynastia saska - dynastia władców Niemiec w latach 866-1024 i cesarzy, panujących w Świętym Cesarstwie Rzymskim w latach 962-1024. [W]
Ambicją Ottona I Wielkiego oraz jego następców, Ottona II i Ottona III, było jak wyżej wspomniano podporządkowanie sobie całego chrześcijańskiego (łacińskiego) świata w ramach uniwersalistycznego cesarstwa.
- 962 - Otton I Wielki został koronowany w Rzymie przez papieża Jana XII na cesarza rzymskiego.
- Ożenek jego syna Ottona II z księżniczką bizantyńską Teofano oznaczał uznanie tytułu cesarskiego królów niemieckich przez Konstantynopol.
- Otton III (wychowany w kulcie tradycji saskiej, karolińskiej i bizantyńskiej, świadomie nawiązujący do legendy Karola Wielkiego, zamierzał stworzyć imperium złożone z równouprawnionych chrześcijańskich królestw: Italii, Galii, Germanii oraz Słowiańszczyzny (władcą tej ostatniej miał być najprawdopodobniej Bolesław Chrobry), nad którymi panowałby rezydujący w Rzymie cesarz.)
- Nieoczekiwana śmierć Ottona III w 1002 roku pogrzebała idee zjednoczeniowe. Odtąd cesarstwo rzymskie utożsamiać się będzie coraz bardziej z królestwem niemieckim.
licencja i źródło mapy: Holy_Roman_Empire_1000_map-fr.svg: Sémhur derivative work: Furfur [CC BY-SA 3.0]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz