(fr. Cathédrale Notre-Dame de Chartres) – Chartres, Francja. Późnoromańska katedra z elementami gotyckimi (pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny).
III wiek – według legendy do Chartres przybywają pierwsi chrześcijanie i odnajdują w grocie celtycką rzeźbę brzemiennej kobiety, którą uznają za wyobrażenie brzemiennej Marii Panny. Uznają to za cud i budują pierwszy drewniany kościół;
XI wiek - przy katedrze działa szkoła z Chartres, zrzeszająca grono czołowych filozofów epoki,
do końca XII wieku powstają kolejne 4 drewniane kościoły;
1145-1155 – budowla romańska.
1194-1260
1194 – pożar trawi drewniany kościół. Podczas pożaru ocalała święta relikwia – sancta camisia, czyli suknia, którą ponoć miała na sobie Maria Panna podczas narodzin Chrystusa. Wydarzenie to zostało uznane za cud i dlatego cystersi decydują się na budowę kamiennej świątyni – nie są znane nazwiska budowniczych katedry. Odbudowa trwała w latach 1194–1220;
1260 – konsekracja katedry.
ARCHITEKTURA
Obecna gotycka katedra powstała na ruinach katedry romańskiej. Jej fundamenty stanowią grube mury, wpuszczone w ziemię na głębokość 8 metrów.
Wnętrze katedry podzielone jest na trzy nawy. Katedra ma 130 metrów długości, 37 metrów wysokości i 16,4 m. szerokości. Katedra jest zbudowana na osi wschód-zachód. Sklepienie w architekturze gotyku ma utożsamiać przestrzeń niebiańską. Zmodyfikowano je, wprowadzając sklepienie czterodzielne z dwoma punktami podparcia.
Planowano wzniesieni 8 wież, jednak nigdy tego planu nie zrealizowano. Po zachodniej stronie katedry wzniesiono dwie wieże: wyższa (115,18 m) i bardziej wyszukana pochodzi z roku 1513, zaś niższa (105,66 m) i mniej wyszukana zbudowana w latach 1145-1165.
Fasada katedry była inkrustowana.
Na konstrukcję ścian katedry składają się wykute w skale filary. Wzmocniono je solidnymi przyporami (zwiększono ich ilość), składającymi się z filarów i łęków oporowych. Dzięki temu możliwe jest uniesienie ciężaru rozległego sklepienia. W filarze nawowym każdy z elementów, na który oddziałują siły ma osobny profil. Filar to "wiązka" - wykutych z jednego kamienia.
Elewacja nawy głównej ma trzy kondygnacje. Zrezygnowano z empor, podniesiono arkady i okna nawy bocznej, aby uwysmuklić okna nawy głównej. Umieszczono dodatkowe rozety.
OKNA | ROZETY | WITRAŻE
Ogromna rozeta (większa niż w Laon), akcentuje oś główną katedry.
Okna katedry zostały dociągnięte do samego szczytu sklepień.
Witraże południowego ramienia transeptu:
W katedrze znajduje się 160 kolorowych witraży, zajmują one łączną powierzchnię ponad 2600 m², wśród nich znaleźć można sławną Błękitną Różę lub Najświętszą Marię Pannę Pięknego Szkła. Kolorowe kawałki szkła łączono ze sobą ołowianymi spojeniami i żelaznymi prętami.
RZEŹBY | LABIRYNT
Wewnątrz i na zewnątrz budowli znajduje się ponad 10 000 rzeźb z kamienia i szkła.
W sercu katedry znajduje się również największy w Europie labirynt. Pełnił funkcje dekoracyjną i umożliwiał symboliczną (na kolanach) do Ziemi Świętej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz