Pałac Kryształowy w Londynie, antycypacja Modernizmu

[The Crystal Palace, zaprojektowany przez Josepha Paxtona.] Zbudowano go z okazji wielkiej, międzynarodowej wystawy, na której zaprezentowano osiągnięcia techniki, odbywającej się od maja do października 1851 roku.

Budynek z żeliwnych i szklanych prefabrykatów (pierwszy obiekt w całości prefabrykowany), pierwotnie wzniesiony w Hyde Parku, miał 549 m długości i 43 m wysokości. Był antycypacją Modernizmu.

Po wystawie (1854) pałac został przeniesiony do dzisiejszego Upper Norwood, gdzie został powiększony. Był wielką atrakcją turystyczną Londynu i miejscem, gdzie odbywało się wiele imprez aż do 1936.

W nocy 30 listopada 1936 roku budynek niemal doszczętnie spłonął.

W miejscu pałacu pozostał park rekreacyjny Crystal Palace, jeden z większych w Londynie, wraz ze wszystkimi jego instalacjami (modele dinozaurów, labirynt z żywopłotu). W Crystal Palace mieścił się także słynny tor wyścigowy, którego części dzisiaj są zachowane jako ścieżki. Centrum sportowe Crystal Palace było częścią obiektów olimpijskich w czasie igrzysk olimpijskich w 2012.

TEOLOGIA ŚWIATŁA

Pseudo-Dionizy Areopagita – wczesnochrześcijański autor pism teologicznych Corpus Dionysiacum, uważany za twórcę angelologii [w teologii chrześcijańskiej część dogmatyki zajmująca się bytami duchowymi jakimi są anioły.]

Poznanie teologiczne: metoda pozytywna i negatywna oraz doświadczenie mistyczne

Katedra Notre Dame w Paryżu

Katedra jest wzorowana na katedrze w Chartes [od 1163 do 2. poł. XIII]

Kościół pięcionawowy z krótką nawą krzyżową (z krótkim transeptem), dość długim prezbiterium i podwójnym obejściem na półkolu. Pierwotnie miało ono tylko trzy małe kapliczki. W drugiej połowie XIII wieku usunięto kapliczki i wybudowano pięć dużych kaplic.

Dwie wieże katedry różnią się. W średniowieczu przywilej identycznych wież posiadały jedynie arcybiskupstwa, a Paryż został podniesiony do tej rangi dopiero w 1622.

Fasada posiada trzy portale. Najszerszy środkowy posiada obrazuje scenę Sądu Ostatecznego. Funkcję kolumn przejęły zwieńczone baldachimem figury świętych.

Dokładne przyjrzenie się fasadzie środkowego portalu od razu odkrywa jej asymetryczność: lewy portal, poświęcony Matce Boskiej, pochodzi z ok. 1210 roku i przedstawia w reliefach sceny z jej życia, m.in.: genealogię Maryi, Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Zaśnięcie i Zmartwychwstanie.

Filar dzielący odrzwia ozdobiony jest figurą NMP z Dzieciątkiem, w górnych częściach widać m.in. Koronację Maryi. Łuk portalu wpisany jest w trójkątne obramowanie. Prawy portal - portal św. Anny - powstał ok. roku 1220, ale zdobiący go ostrołukowy tympanon zawiera rzeźby sprzed 1180 roku, a więc najstarsze spośród wszystkich zachowanych w katedrze.

W najwyższej części łuku znajduje się płaskorzeźba Matki Boskiej Tronującej z Dzieciątkiem, obok niej inicjator budowy katedry – biskup Maurice de Sully i król Ludwik VII w otoczeniu aniołów. Środkowy, największy portal Sądu Ostatecznego, pochodzi z ok. 1220-1230, ale jedynie kilka fragmentów rzeźb (m.in. postać Chrystusa w górnej części tympanonu) pochodzi z I połowy XIII wieku, reszta to XIX-wieczna rekonstrukcja.

Dodaj napis

Nad środkowym portalem umieszczono rozetę rozświetlającą wnętrze świątyni. W całej budowli umieszczono dużą liczbę witraży, które wprowadzają grę światła w tej wielkiej budowli.

Pod rozetą ciągnie się tzw. galeria królewska, element charakterystyczny dla gotyckich katedr francuskich.

złoty podział (tzw. złote cięcie)

Elewacja Partenonu - przybysze z zachodniej Europy widzieli Bizancjum, widzieli nienaruszony (architektura i rzeźba) Akropol.

GOTYK

Gotyk to styl w architekturze dojrzałego i późnego średniowiecza. Ukształtował się we Francji w połowie XII (1140) wieku. Początkowo rozwijał się w rejonie Ile-de-France, od XIII w. objął Europę Zachodnią (Francja, pn. Hiszpania), Europę Środkową (Niemcy, Szwajcaria, Czechy, Węgry, Polska), Europę południowo-północną, Włochy, na północy Anglię i południową część Skandynawii. Dzięki wyprawom krzyżowym dotarła na Cypr i na Bliski Wschód. Budowle sakralne i zamki.

Katedra w Chartres

(fr. Cathédrale Notre-Dame de Chartres) – Chartres, Francja. Późnoromańska katedra z elementami gotyckimi (pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny).

Zdjęcia



III wiek – według legendy do Chartres przybywają pierwsi chrześcijanie i odnajdują w grocie celtycką rzeźbę brzemiennej kobiety, którą uznają za wyobrażenie brzemiennej Marii Panny. Uznają to za cud i budują pierwszy drewniany kościół;
XI wiek - przy katedrze działa szkoła z Chartres, zrzeszająca grono czołowych filozofów epoki,
do końca XII wieku powstają kolejne 4 drewniane kościoły;
1145-1155 – budowla romańska.
1194-1260
1194 – pożar trawi drewniany kościół. Podczas pożaru ocalała święta relikwia – sancta camisia, czyli suknia, którą ponoć miała na sobie Maria Panna podczas narodzin Chrystusa. Wydarzenie to zostało uznane za cud i dlatego cystersi decydują się na budowę kamiennej świątyni – nie są znane nazwiska budowniczych katedry. Odbudowa trwała w latach 1194–1220;
1260 – konsekracja katedry.